Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ramię rzeki

  • 1 ramię

    сущ.
    • власть
    • лопатка
    • обочина
    • ответвление
    • плечо
    • рука
    • сила
    • филиал
    * * *
    rami|ę
    1. плечо;

    wzruszać \ramięonami пожимать плечами; \ramię dźwigni физ. плечо рычага;

    2. рука ž (от локтя до плеча); плечо anaL;

    wziąć pod \ramię взять под руку;

    3. ответвление;

    \ramię rzeki рукав

    реки;
    4. мат. сторона ž;

    \ramię kąta сторона угла; ● \ramię w \ramię, \ramię przy \ramięeniu плечо(♂) к плечу; brać (pochwycić, wziąć) w \ramięona заключать (заключить) в объятия; z otwartymi \ramięonami с распростёртыми объятиями;

    na \ramię broni на плечо! (команда)
    +

    3. odnoga

    * * *
    с
    1) плечо́

    wzruszać ramionami — пожима́ть плеча́ми

    ramię dźwigniфиз. плечо́ рычага́

    2) рука́ ż ( от локтя до плеча); плечо́ anat.

    wziąć pod ramię — взять по́д руку

    3) ответвле́ние

    ramię rzeki — рука́в реки́

    4) мат. сторона́ ż

    ramię kąta — сторона́ угла́

    - ramię przy ramieniu
    - brać w ramiona
    - pochwycić w ramiona
    - wziąć w ramiona
    Syn:
    odnoga 3)

    Słownik polsko-rosyjski > ramię

См. также в других словарях:

  • ramię — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVb, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce połączenia ręki z tułowiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwycić kogoś za ramię. Nieść coś na ramionach. Okryć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …   Słownik języka polskiego

  • draga — ż III, CMs. dradze; lm D. drag 1. «urządzenie pływające do pogłębiania i oczyszczania koryta rzeki, kanału itp.; pogłębiarka» 2. «rodzaj włoku, zwykle w kształcie worka, sporządzonego z płótna sieciowego, rozpiętego na półkolistej lub… …   Słownik języka polskiego

  • odnoga — ż III, CMs. odnogaodze; lm D. odnoganóg 1. «podłużna część biegnąca w bok od jakiejś całości (np. pnia, drogi, narządu, przewodu, rzeki, łańcucha górskiego); odgałęzienie, ramię» Odnoga korytarza, labiryntu. Boczna odnoga arterii komunikacyjnej.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»